Teatro del Norte presenta ‘Viaje al profundo Norte’, un espectáculo sobre a infancia, a relación de pais e fillos e sobre a familia

24 Decembro 2025

Co título ‘Viaje al profundo Norte’, o Teatro del Norte creou en 1987 un espectáculo que nos fala da infancia, da relación entre pais e fillos, da familia.

Agora, para celebrar o 40 aniversario de Teatro del Norte en 2025, a compañía quere volver a ese mesmo espectáculo, pero cun cambio fundamental.

Iso é o que os espectadores poderán gozar o venres 26 de decembro, ás 20:00 horas, no Auditorio Muncipal de Cangas con ‘Viaje al profundo Norte’, espectáculo dirixido por Etelvino Vázquez e protagonizado por Sandra Fergadi, David González e Enrique Donas, ademais do propio Etelvino Vázquez.

“No Norte, hai que posuír razón mesmo antes de ter sentimentos maduros; séntese responsable de todo mesmo antes de que a inocencia chegue ao seu fermoso fin; hai que ser razoable, hai que converterse nun espírito consciente antes de ser home, nunha persoa intelixente antes de ser neno; a unidade do home completo, a beleza, non florece nin madura antes de que estea formado e desenvolvido. A intelixencia pura, a razón pura, son sempre as raíñas do Norte.”

Hölderlin

A nova ‘Viaxe ao profundo Norte’ non falará da xuventude, onde todo está por facer, senón da vellez, onde todo xa se conseguiu. Unha visión do teatro desde a perspectiva da vellez, non da xuventude. Unha viaxe a través de 40 anos do Teatro del Norte.

O punto de partida do espectáculo será unha obra curta de García Lorca, da súa época surrealista, chamada “Quimera”.

Os textos do espectáculo non só serán de Chekhov, Shakespeare, Hölderlin, García Lorca, Alexei Arbusev, Kafka Etelvino Vázquez, como en 1987, senón tamén doutros autores novos.

A música orixinal de 1987, de Michael Cohen, conservarase en parte. O resto da música será composta por Alberto Rionda.

Todo o demais (a escenografía, o vestiario, as máscaras, etc.) será novo, levándonos nunha viaxe ao pasado, un percorrido por un novo territorio que xa non fala da nosa xuventude, senón da nosa vellez, do noso pasado. Un pasado que nunca volverá.

Corenta anos de perspectiva permítennos visualizar o noso teatro, a súa evolución e falar dun tempo que nunca volverá.

Estes personaxes: pai, nai, fillos e criado. Ese vello criado que, a través dos seus ollos, nos permite ver o noso pasado, os nosos desexos insatisfeitos, os nosos medos, os nosos anhelos. Permítennos reflexionar sobre un tempo que nunca volverá.

En 2023, enfrontámonos á traxedia medieval de Shakespeare, “Macbeth”; en 2024, pasamos a unha divertidísima farsa de monicreques, “Amor e crimes de Juan Pantera”; e agora, en 2025, pasamos a unha representación íntima e surrealista. Unha representación onde as emocións estarán presentes e resoarán por riba de todo.

Toda unha serie de situacións que vemos a través dos ollos do vello Servo, en homenaxe ao final de “O xardín das cereixeiras” de Chekhov.

Medo, soidade, angustia… estas son as emocións que experimentan estes personaxes, e nós, como actores, tamén as experimentaremos nesta nova produción teatral que vén de moi lonxe, de 1987, dándonos o privilexio de observar corenta anos de teatro, corenta anos das nosas propias vidas.

Como era a nosa relación cos nosos pais, os nosos irmáns, os nosos maridos, mulleres, etc.?

Como era a nosa relación co teatro, cos nosos compañeiros, cos diferentes espectáculos? Que nos deu e nos quitou o teatro nestes corenta anos?

Unha viaxe a través de corenta anos de teatro que nos deixou feridas, traizóns, abandono, soidade… Como di a nai na ‘Quimera’ de Lorca: “Quero que me desprece… e que me ame. Quero fuxir e que me atrape. Quero que me queime… que me queime”.

Valeron a pena estes corenta anos de teatro? Nunca o saberemos, porque como di o verso de Cernuda, “O desexo é unha pregunta á que ninguén sabe a resposta”.

“No afastado Sur, quero perderme”

Luis Cernuda

Entradas anticipadas á venda dende 8,60 euros en Ataquilla.com

Está pasando!